من نمونه اين كار را جاي ديگري ديده ام!

جلوگيري از سرقت در عرصه تئاتر به آموزش، اخلاق و نظارت نياز دارد

 اريك ويكر / سميه طيبي (با اندكي تغيير)

تئاتر به عنوان شاخه اي از هنرهاي نمايشي است و از آنجا كه كليه عناصر هنري همچون واژگان، صدا،‌ حركت و سايرعناصر بصري را در راستاي انتقال معنا و مفهوم يك جا جمع مي كند،‌ يك هنر جامع و كامل محسوب مي شود. به همين دليل، مرزهاي مالكيت معنوي در تئاتر درهم آميخته و مبهم مي‌شود. به ويژه زماني كه مواردي نظير طراحي عناصر، انتخاب حركت، برداشت هاي مختلف از نمايشنامه و ديگر جنبه هاي داستانسرايي زنده به اجراي اثر نمايشي راه مي يابد، تصميم گيري درخصوص اين كه چه چيزي در يك تئاتر «سرقت» است، دشوار مي شود. يك پايگاه اينترنتي مشهور ، «سرقت» را «استفاده غيرمجاز يا تقليد نزديك زباني، كلامي و فكري از نويسنده ديگر و ارائه آنها به عنوان اثر اصل و بديع خود» تعريف مي كند. به اين دليل كه از شيوه هاي متعددي براي ارائه «كلام و افكار» در حوزه تئاتر استفاده مي شود، تشخيص «سرقت» بسيار سخت مي شود. براي مدرسان تئاتر نيز، تلاش براي خلق يك تجربه تئاتري با كيفيت توسط دانشجويان‌شان و همزمان، ايجاد شرايطي براي انتخاب هاي اخلاقي صحيح، مسئله اي بسيار چالش برانگيز است.